43. Wim Aaij

	Beste prestaties bij AV Haarlem
	60 m 7.2 1962 CR 75 m 9.0 1964   80 m 9.5 1962   100 m 11.2 1964   200 m 23.8 1966   300 m 35.6 1966 CR 400 m 50.4 1965 CR 500 m 1.13.8 1962   600 m 1.23.5 1964 CR 800 m 1.53.6 1966 CR 1000 m 2.38.3 1965   1500 m 4.07.2 1966   4x80 m 36.7 1963 CR 4x100 m 44.0 1965   4x300 m 2.26.5 1965 CR 4x400 m 3.24.9 1965 CR 4x800 m 7.58.5 1965 CR ver 6.20 1965

Overleden in mei 1968. Lid van AV Haarlem geworden in 1962.

Zeldzaam talent op de loopnummers, aan wie echter een veel te kort leven gegund was. Wim kon alle afstanden tot en met de 1500 m aan. Dat bleek al in zijn eerste seizoen, waarin hij bij de C-jeugd de clubrecords brak op de 60 m (zijn 7.2 is nooit meer verbeterd), 600 m (3x) en 4x80 m (de tijd van 37.9 is nooit meer verbeterd). Ook de 1.13.8 op de 500 m is de snelste tijd ooit van een Haarlemse C-junior.

Als B-junior trok Wim de reeks recordverbeteringen in 1963 en 1964 gewoon door op de 600 m (met 1.23.5 is hij nog steeds de snelste); de 800 m (in 1.58.6); de 4x80 m en de 4x100 m (2x). In 1965 en 1966 bewees Wim bij de A-jeugd opnieuw zijn klasse via records op de 300 m (met 35.6 is hij nog steeds de snelste ooit), 400 m (50.4), 800 m (5x, de 1.53.6 werd eerst 14 jaar later door Stijn Jaspers verbeterd), 4x300 m (de 2.26.5 is nooit meer verbeterd) en 4x800 m. Wim werd ook de snelste junior op de 1000 m (2.38.3). En passant werden ook de seniorenrecords op de 4x400 m en 4x800 m verbeterd en het record op de 800 m geëvenaard.

Wim debuteerde in 1964 in de Nederlandse ploeg en kwam in totaal 7x voor oranje uit. Daaronder was ook een optreden op de Koninkrijksspelen, waar Wim zich terecht drukker maakte over de erbarmelijke omstandigheden waaronder onze rijksgenoten overzee aan atletiek moesten doen dan over de wedstrijd zelf. Gedurende de jaren 1964 tot en met 1966 haalde Wim 7 medailles op de Nederlandse kampioenschappen: goud op de 800 m jongens A (1965), zilver op de 4x100 m jongens A (1965) en de 4x300 m jongens A (1965) en brons op de 800 m jongens A (1966), 4x800 m senioren (1965), 4x100 m jongens A (1964) en 4x300 m jongens A (1964). Zijn enige titel haalde Wim nadat zijn tegenstander De Graaf uit Utrecht werd gediskwalificeerd. Favoriet De Graaf duwde Wim naar de buitenkant van de baan in een langzame en zeer rommelige race, die Wim in 2.00.7 won.

3x achter elkaar werd Wim door het bestuur onderscheiden met de juniorenprestatiebeker (in 1964, 1965 en 1966, de 2e keer overigens samen met zijn estafettemaatjes). In oktober 1966 werd Wim ernstig ziek, ongeneeslijk ziek zo bleek later. Toch kwam zijn overlijden eind mei 1968 voor de Haarlemse atletiekwereld als een grote schok. Niet alleen verloor Haarlem haar grootste atletiektalent, nog maar 21 jaar oud, maar ook verloor zij een bijzondere persoonlijkheid.

Frank van Ravensberg