29. Wim van Gog

Beste prestaties bij AV Haarlem

100 m	12.9	1951
400 m	54.2	1950
500 m	1.13.0	1939
600 m	1.27.7	1941
800 m	1.58.1	1946
1000 m	2.33.5	1946	CR
1500 m	4.02.8	1948	CR
1 mijl	4.31.0	1946	CR
3000 m	8.55.2	1946	CR
5000 m	16.40.0	1952
zweedse est.	2.09.1	1947
4x400 m	3.32.4	1949
olympische est.	3.40.8	1946
3x1000 m	7.54.5	1943	CR
4x800 m	8.14.0	1943	CR
4x1500 m	17.02.0	1942	NR/CR

Actief van 1939-1952

Onze beste middenafstandloper van de veertiger jaren. Wim drukte in 1939 als 17-jarige voor het eerst zijn neus tegen het venster, e.e.a. in het gezelschap van oudere lopers als Jan Koopman en Han de Roode. Deze drie stonden aan de basis van een van de meest succesvolle periodes van onze club op de middenafstand, waaraan ook Dick Hagtingius, Jan Walgien, Jan Brijs, Jan Soomer, Theo Wernik, Jan Hermans, Dick Jordens, Jaap van Wijngaarden, Co Hessels en Harry Wernik hun steentje bijdroegen. In 1939 werd Wim Nederlands jeugdkampioen op de 800 m en zette hij op de 500 m (1.13.0), 800 m (2.07.0) en 1000 m (2.49.0) tijden neer die pas in resp. 1959, 1964 en 1955 door een andere Haarlemse B-junior zouden worden verbeterd (de HAV Haarlem kende anno 1939 nog geen clubrecords voor B-junioren).

1940 bracht Wim wat minder succes, al werd hij dat jaar wel 3e op de 800 m in de PH-bekerfinale. Voor die prestatie kende het bestuur hem de Van Musscher-beker toe. In 1941 begon Wim aan een lange reeks topprestaties op de 4x1500 m, waarbij hij eerst als startloper en later steeds als slotloper werd ingezet. Op de NK maakte Wim 3x deel uit van de gouden ploeg (1941, 1942 en 1943) en vervolgens ook 3x van de zilveren ploeg (1946, 1947 en 1948). Daar moet vermoedelijk nog een zilveren medaille worden bijgeteld, omdat Wim in 1944 met een ploeg tot 17.02.2 kwam, terwijl AAC dat jaar Nederlands kampioen werd met 16.59.8. Met die tijd verbeterde AAC overigens het Nederlands record dat sinds 1941 in handen van de HAV Haarlem (en dus ook van Wim) was geweest, eerst met 17.02.3 (de winnende tijd van 1941) en later met 17.02.0 (de winnende tijd van 1942).

Wim maakte in 1941 en 1943 deel uit van de ploeg die de PH-beker won, een prestatie die na 1943 niet meer door Haarlem geleverd is. Eveneens nog tijdens de bezetting verbeterde Wim in estafetteverband meerdere clubrecords: 3x1000 m (2x, de tijd van 7.54.5 is nooit meer verbeterd), de 4x800 m (de 8.14.0 bleef tot 1961 staan) en de 4x1500 m (2x, de tijd van 17.02.0 zou tot 1965 blijven staan).

Vreemd genoeg kwam Wim individueel pas na de oorlog tot zijn beste prestaties: op de NK werd hij twee keer 2e op de 1500 m (in 1946 en 1947), de eerste keer op slechts 0,4 sec. van winnaar H. Maar (AVON). Hij verbeterde de clubrecords op de 1000 m (zijn 2.33.5 bleef tot 1965 staan), op de 1500 m (3x, zijn 4.02.8 bleef 14 jaar onaangetast), 1 mijl en 3000 m en hij kwam in de Nederlandse ploeg. Wim kwam in totaal 6x uit voor oranje en debuteerde in 1946 bij Nederland-België, waar hij 3e werd op de 1500 m. In 1946 werd Wim clubkampioen veldlopen en het bestuur beloonde hem zowel in 1947 als in 1948 met de Kreigsman-beker i.v.m. zijn clubrecords op de 1500 m.

Na 1948 was de echte topperiode van Wim weliswaar voorbij, maar hij zou tot 1952 nog in verschillende wedstrijden, zowel in estafetteverband als individueel, uitkomen. In de strijd om de PH-beker zou hij nog een belangrijke inbreng hebben en op zijn minder sterke onderdelen verbeterde hij in die periode nog diverse persoonlijke records. In de winter van 1952/1953 werd Wim trainer. In 1955 kreeg hij van het bestuur voor al zijn werkzaamheden binnen de club de Paulen-beker en werd hij een jaar bestuurslid en wedstrijdsecretaris. In 1957 won Wim een onderlinge 5-kamp voor veteranen. Momenteel is Wim, die nog altijd in Haarlem woont, al weer sinds vele jaren een van de drijvende krachten achter de Reunistenclub van de HAV Haarlem.

Frank van Ravensberg