28. Mieke van der Kolk

Beste prestaties bij AV Haarlem

100 m	12.1	1993	CR
	11.96	1993	met rugwind
4x100 m	49.1	1994	CR
ver	6.21	1993	CR
h.s.s.	12.24	1994	CR
ver indoor	6.16	1994	CR
h.s.s. indoor	12.10	1994	CR

Lid van AV Haarlem geworden in juni 1993. Kwam daarvoor uit voor DEM (Beverwijk) (t/m 1990) en KAV Holland (vanaf 1991). Actief tot en met 1994.

Onze beste atlete ooit, die helaas maar ruim een jaar bij ons was. Mieke stond al op zeer jeugdige leeftijd (nog als lid van DEM) aan de top van Nederland. Zo sprong de Heemskerkse al als 13-jarige 5.15 ver. Een jaar later voerde ze met 5.32 de Nederlandse ranglijst bij de C-meisjes aan en stond ze op de 600 m 4e (1.39.8), op de 80 m horden 5e (12.5) en op de 1000 m 12e (3.15.3). Alhoewel Mieke als B-juniore werd overvleugeld door Marijke van Zon (ook al DEM), was haar vooruitgang onmiskenbaar: bij het verspringen stond ze in 1984 2e van Nederland (5.85) en 11e was ze op de 100 m (12.5). In 1985 haalde Mieke goud (ver) en zilver (60 m) op de NK indoor meisjes A en buiten won ze goud (ver meisjes A), 2x zilver (100 m meisjes A en 200 m meisjes A) en 2x brons (100 m senioren en ver senioren). Ze werd uitgezonden naar de EK jeugd in Cottbus (DDR), waar ze bij het verspringen een 10e plaats behaalde met 6.26, ruim voldoende voor de 1e plaats op de Nederlandse ranglijst van dat jaar.

In 1986 werd Mieke met 6.43 Nederlands jeugdrecordhoudster bij het verspringen. Op de 100 m stond ze dat jaar 4e op de Nederlandse jaarranglijst (12.17). Ze won bij de NK 2x goud (ver meisjes A en ver indoor meisjes A), zilver (60 m horden indoor meisjes A) en 2x brons (60 m horden indoor meisjes A en ver senioren). Opnieuw werd ze uitgezonden naar een groot toernooi, de WK jeugd in Athene (GRE), en opnieuw werd het een 10e plaats.

Ook al 10e werd Mieke in 1989 op de Universiade in Duisburg (D). Intussen bleven de Nederlandse titels voor Mieke binnenstromen. Toen ze zich bij AV Haarlem meldde was ze al 6x achtereen Nederlands seniorenkampioene geworden bij het verspringen (1987-1992), was ze in 1988 (met DEM) en in 1991 (met KAV Holland) Nederlands kampioene geworden op de 4x100 m en waren haar persoonlijke records: 100 m 11.91 (1988); 200 m 24.3 (1988); 100 m horden 14.3 (1985) en 14.71 (1987); ver 6.57 (1989); 4x100 m 46.28 (1991).

Ondanks de eenmansactie van Ad Coolbergen (hij pleitte in een ingezonden stuk in De Wissel van augustus 1991 voor de komst van Mieke naar AV Haarlem, maar dan als trainster van de middenafstandsploeg), duurde het tot medio 1993 totdat Mieke van KAV Holland overkwam naar AV Haarlem. De werkelijke reden voor haar switch was dat de samenwerking met haar toenmalige KAV Holland-trainer Gerard Lenting stroef liep. Mieke vond dat ze door haar trainer te veel aan haar lot werd overgelaten, omdat Gerard zijn aandacht over (te) veel atleten moest verdelen. Bij AV Haarlem-trainer Ruud Wielart verwachtte de inmiddels in Heemstede woonachtige Mieke haar motivatie weer terug te vinden.

Haar eerste wedstrijd voor AV Haarlem, de Adriaan Paulen Memorial in Hengelo. leverde haar direct een nieuw clubrecord verspringen op (6.09). Tijdens de Gouden Spike wedstrijden in Leiden werd dat record meteen verbeterd tot 6.21. Mieke kwam ook in de competitieploeg, waar ze in haar eerste optreden ook maar gelijk een clubrecord op haar naam zette en wel op de 100 m (12.1). Op de Papendal Games pakte ze een 2e plaats bij het verspringen en nog steeds binnen dezelfde anderhalve maand kwam Mieke voor het eerst namens AV Haarlem uit op de NK, waar ze (met 12.11 bij het hinkstapspringen) niet alleen tot een 4e clubrecord kwam, maar waar ze ook nog eens goud (bij het verspringen, overigens slechts 4 cm voor Anoeschka Daans (PAC)) en zilver (h.s.s.) pakte. Mieke werd zodoende voor de 7e achtereenvolgende keer verspringkampioene van Nederland. Bovendien werd zij de allereerste (en tot nu toe enige) seniorenkampioene van Nederland namens AV Haarlem. Vervolgens kwam Mieke in Sittard uit voor oranje in het kader van de Westathletics. Tenslotte werd het seizoen fraai besloten met het veiligstellen van een finaleplaats in de competitie eerste klasse. Helaas werd wegens onderbezetting aan die finale niet deelgenomen. Op de Nederlandse jaarranglijst van 1993 stond Mieke 1e (ver) en 2e (h.s.s.). Voor haar clubrecord verspringen kreeg ze van het bestuur de prestatiebeker voor de dames.

Het seizoen 1994 begon voor Mieke, hoe kan het ook anders, een clubrecord: tijdens galawedstrijden om de Hanzebokaal in Zwolle sprong ze indoor 6.16 ver. In februari greep ze 2x goud op de NK indoor (ver en h.s.s.), waarbij ze in 1 wedstrijd 6x een clubrecord h.s.s. vestigde en dat record uiteindelijk op 12.10 bracht, slechts 5 cm onder het toenmalige Nederlands record. Mieke was ook het meest verguld met haar titel h.s.s.: ze ging pas als 4e de finale in, terwijl ze bij het verspringen vanaf het begin wist dat ze zou gaan winnen. Ook in 1994 nam Mieke weer deel aan verschillende grote wedstrijden zoals de Adriaan Paulen Memorial in Hengelo en de Gouden Spike in Leiden (waar ze haar clubrecord verspringen met 6.21 evenaarde). Tijdens een competitiewedstrijd wist Mieke met het estafetteteam het clubrecord op de 4x100 m op 49.1 te brengen. Op de NK in Assen moest ze even slikken, want na 7 jaar moest ze haar verspringtitel afstaan aan Sharon Jaklovsky (Lycurgus), ondanks dat ze haar clubrecord van 6.21 voor de tweede keer evenaarde. Wel won Mieke 2x zilver (ver en h.s.s.) en verbeterde ze haar clubrecord h.s.s. tot 12.24. Met die prestaties stond ze aan het eind van het seizoen 1994 2e van Nederland bij het verspringen en 3e bij het h.s.s.

Na de NK van 1994 kwam Mieke niet meer in actie. Ze stopte met atletiek en werd een jaar later moeder. Ze woont nu in Driehuis.

Frank van Ravensberg